"Mijn naam is Rodrigo van Rutte en ik ben 40 jaren jong. Als zzp’er werkte ik voorheen als host en presentator voor verschillende bedrijven maar door de coronapandemie ben ik overgestapt naar de ouderen- en jongvolwassenzorg. Sinds een half jaar volg ik een verkorte opleiding als persoonlijke begeleider van specifieke groepen. Hiervoor loop ik nu stage bij een instantie voor woonbegeleiding en dagbesteding.
Wanneer ik deze studie heb afgerond wil ik een HBO opleiding gaan volgen. Vanwege mijn brede interesse moet ik me nog oriënteren welke studie het gaat worden.
In mijn vrije tijd luister en kijk ik graag naar diverse soorten muziek en kijk ik documentaires over kunst, cultuur, natuur en spiritualiteit. Daarnaast wil ik uitgedaagd worden in het leven en me blijven verwonderen door buiten mijn comfortzone te moeten stappen."

"Ik ben geboren in Bogotá, de hoofdstad van Colombia. Mijn ouders hebben mij geadopteerd via Wereldkinderen. Tijdens de zoektocht naar mijn Colombiaanse moeder ben ik erachter gekomen dat ik (per ongeluk) verwisseld ben als baby. Uiteindelijk heb ik met hulp van het televisieprogramma Spoorloos mijn moeder gevonden en ontmoet. Dat is nu zo’n zes jaar geleden en nog steeds heb ik regelmatig contact met haar en mijn familie. Nu ik weet waar ik vandaan kom, zou zijn opgegroeid en waarom ik ter adoptie ben afgestaan voel ik mij vollediger als mens. Iedereen die zijn (geboorte)ouders niet kent zou ik willen aanraden om ze te gaan zoeken en met ze in contact te komen. Mocht dit onmogelijk zijn qua beperkte info of om persoonlijke redenen? Ga dan in ieder geval je geboorteland bezoeken."

"Ik vind het een goed initiatief van Wereldkinderen om de geadopteerde zichtbaar te maken met zijn eigen verhaal. Het zal naar ik hoop ertoe bijdragen om de geadopteerden, uit de ‘adoptiekast’ te laten komen met zijn gevoelens, eventuele trauma’s en vragen omtrent identiteit."

"Vanuit interesse en persoonlijke ontwikkeling ben ik me gaan verdiepen in wat adoptie nou werkelijk is en doet met de mens. In het begin ging ik naar bijeenkomsten van geadopteerde Colombianen. Door te praten met anderen werd ik gestimuleerd om mijn land te gaan bezoeken en mijn familie te vinden.
Later ben ik in contact gekomen met geadopteerden in Nederland die afkomstig zijn uit diverse landen. Iedere keer voelde ik een spontane blindelingse verbondenheid met de meeste geadopteerden. Een gevoel van: niet helemaal weten wie je bent!
Met deze vraag heb ik deelgenomen aan een groepssessie systemisch werken van Hilbrand Westra. Hier wordt gewerkt vanuit je gevoelslichaam dat het trauma herkent en vasthoudt dat ontstaan is door het afgestaan worden door en de rouw om je geboortemoeder. Bij ontkenning of onwetenheid bij de geadopteerde kan zich dit op diverse manieren uiten, bijv. in het tonen van 'ongewenst' gedrag, in nooit ‘jezelf’ kunnen zijn, of juist totaal afstand nemen van je adoptie of adoptieouders met alle gevolgen van dien. Want hoe eng en moeilijk is het wel niet om te werken aan je gevoelens en te accepteren dat je in een ander land bent geboren en je dus niet volledig Nederlands bent?"

"In 2018 was er het 25 jarige jubileum van het Haags Adoptieverdrag. Om hiervoor aandacht te vragen en er bij stil te staan heb ik het Pop-up Museum of Adoption georganiseerd.
Het internationale verdrag, dat tot stand is gekomen op 29 mei 1993 in het Vredespaleis in Den Haag en door bijna 100 landen is erkend, is ter bescherming van de geadopteerde en hun families tegen de risico’s van onder meer illegale en slecht voorbereide adoptie naar het buitenland. Natuurlijk kan je afvragen hoe goed dit verdrag wordt nageleefd en controleerbaar is. Ook in 2019 is het Pop-up Museum gehouden, nu in het Atrium, van het stadhuis van Den Haag. Vorig jaar zou het geïnitieerd worden op locatie in het Vredespaleis. Helaas is het vanwege de coronapandemie gecanceld.
Dit jaar is het gehouden tijdens het event The Art of Adoption voor geadopteerden. Het Pop-up Museum of Adoption bestaat uit 3 samengestelde exposities waar (inter)landelijke geadopteerden, adoptieouders en geboorte ouders in beeld worden gebracht. Volgens de bezoekers zijn de foto’s intens, door de oogopslag van de geportretteerden en maken ze emoties los met de gewetensvraag: Wie ben ik nou eigenlijk?"

"Op aanvraag, mits het weer mogelijk is, kan het gehouden worden op locatie in combinatie met bijvoorbeeld een event voor geadopteerden, (adoptie)ouders, studenten en geïnteresseerden."

"Ik zou wensen dat zij, als langst bestaande bemiddelingsbureau in adoptie in Nederland, meer de rol op zich zal nemen om de geadopteerde en de (aspirant)ouders op verschillende vlakken te blijven informeren. Hoe mooi is het dat Wereldkinderen op dit moment 7 projecten in 5 landen steunt? In 2020 kregen 12.604 kwetsbare kinderen hierdoor de kans in eigen land in een gezinssituatie op te groeien."